Actueel

Krachtige woningcorporatie voor Bollenstreek

Een daadkrachtige, lokaal gewortelde woningcorporatie die uitstekend in staat is om de volkshuisvestelijke opgaven in de Bollenstreek uit te voeren. Dat moet de uitkomst zijn van een fusie tussen Stek (Hillegom, Lisse, Teylingen), Vooruitgang (Sassenheim) en de Noordwijkse Woningstichting. De  bestuurders van deze ‘Bollen-3’ hebben hun handtekeningen gezet onder de intentieovereenkomst voor de fusie.

Bundeling van krachten is noodzakelijk om voldoende betaalbare huurwoningen te blijven bouwen en te investeren in duurzaamheid, innovatie en de omgang met sociale problematiek. De relatief kleine woningstichtingen als de NWS en Vooruitgang ervaren dat ze nu te kwetsbaar zijn om goed op alle ontwikkelingen in te spelen. Maar ook Stek, met een iets grotere omvang, loopt tegen grenzen aan.

“Voor wat er allemaal op ons afkomt, heb je een grotere, professionele organisatie nodig met mensen die denkkracht meebrengen en verbindingen zoeken tussen verschillende partijen”, zegt directeur-bestuurder Hans Al van Stek. De beoogde fusiecorporatie verhuurt en onderhoudt straks zo’n 11.000 woningen in de gemeenten Noordwijk, Hillegom, Lisse en Teylingen.

De uitkomsten van een onderzoek naar de volkshuisvestelijke opgave in de Bollenstreek ondersteunen de plannen van Stek, NWS en Vooruitgang om hun krachten te bundelen. De corporaties in de Bollenstreek hebben veel met elkaar gemeen, niet alleen in hun volkshuisvestelijke opgaven, maar ook als het gaat om beleid en doelstellingen.

“Met de fusie versterken we elkaar, maar willen we ook nadrukkelijk behouden waarin we nu al sterk zijn”, benadrukt directeur-bestuurder Willem van Duijn van de NWS. Hij denkt daarbij aan lokale herkenbaarheid, werkplezier, korte lijnen naar de klant en een management dat dicht bij de medewerkers staat.

Juridische fusie

Aan de samensmelting van de drie corporaties tot één organisatie, gaat in eerste instantie een juridische fusie vooraf tussen Stek en Vooruitgang. Deze laatste heeft verzocht voor de zomer te fuseren in verband met afspraken met de Autoriteit Woningcorporaties.  “Door de fusie met Stek ontstaat een solide organisatie, waarmee we onze huurders optimaal kunnen bedienen”, zegt interim-bestuurder Peter Pinkhaar van Vooruitgang.

De juridische fusie tussen Vooruitgang en Stek zal voor 1 juli 2019 afgerond zijn. De organisatorische fusie waaraan ook de NWS meedoet, vergt meer tijd. Er moet een nieuwe organisatie worden ingericht met een eigen ondernemingsplan, begroting en meerjarenraming. Ook worden er besluiten genomen over de huisvesting en ICT-systemen. Met ingang van 1 januari 2020 kan de fusie helemaal rond zijn.

Partners

Tijdens het fusieproces wordt nauw overleg gevoerd met de ondernemingsraden van de drie corporaties. Belangrijke partners als de Huurdersbelangenorganisaties en de gemeentebesturen worden voortdurend betrokken bij de ontwikkelingen. Samen met de vakbonden wordt een sociaal plan  voor de medewerkers opgesteld. De fusie zal naar verwachting leiden tot efficiencyvoordelen. In het ondernemingsplan van de fusiecorporatie wordt bezien hoe deze worden ingezet.

Woonstichting Vooruitgang is een sociaal maatschappelijke corporatie die investeert in goede en betaalbare huisvesting binnen ons werkgebied, primair de gemeente Teylingen. Zij beheert ongeveer 2.200 woningen. We sluiten aan bij de lokale volkshuisvestelijke opgave met aandacht voor Betaalbaarheid en beschikbaarheid voor de doelgroep – Energiezuinige voorraad – Het huisvesten van urgente doelgroepen en Ouderenhuisvesting en wonen met zorg.

Woonstichting Stek is actief in Hillegom, Lisse en Teylingen. Zij beheert ongeveer 6.700 woningen en 300 garages. Daarnaast ontwikkelt Stek nieuwbouwprojecten met sociale huurwoningen. De focus ligt op goede, betaalbare huurwoningen in prettige buurten, vooral voor mensen die niet zelf in hun huisvesting kunnen voorzien.

De Noordwijkse Woningstichting is actief in de kernen Noordwijk aan Zee en Noordwijk Binnen van de gemeente Noordwijk. Zij beheert een kleine 2300 woningen en ontwikkelt bouwplannen om dit aantal de komende jaren flink uit te breiden. De NWS neemt samen met haar huurders en andere maatschappelijke organisaties verantwoordelijkheid voor een goed woon- en leefklimaat.

25 februari 2019
Minister Ollongren wil de inkomensgrens waarmee huishoudens recht hebben op een sociale huurwoning veranderen.
 
Voor gezinnen moet die grens omhoog, maar voor éénpersoonshuishoudens omlaag. De minister wil namelijk dat het aantal huishoudens dat een beroep kan doen op sociale huur gelijk blijft.
Kijk naar werkelijke slaagkansen op de woningmarkt
De Woonbond vindt het goed dat de inkomensgrens voor gezinnen met een middeninkomen omhoog gaat. Zij kunnen een huurwoning boven de sociale huurgrens van €720,42 vaak niet betalen. We pleiten dan ook al langer voor het verhogen van de inkomensgrens. De Woonbond is tegen het verlagen van de inkomensgrens voor eenpersoonshuishoudens. Ook voor hen geldt dat de vrije huursector vaak geen betaalbaar alternatief is. Dat de minister de inkomensgrens voor eenpersoonshuishoudens wil verlagen om de doelgroep voor sociale huur gelijk te houden, is ‘de wereld op zijn kop’ schrijven Woonbond en Aedes in een gezamenlijke reactie. Het toewijzingsbeleid moet gebaseerd zijn op de  werkelijke slaagkansen van huishoudens op de woningmarkt, niet op een uit de lucht gegrepen beoogde omvang van de doelgroep. Eenspersoonshuishoudens dreigen hier de dupe van te worden.

Middeninkomen? Doe een melding!
Hoe laag de inkomensgrens voor eenpersoonshuishoudens moet worden, is nog niet duidelijk. Maar die zal in ieder geval onder de 38.000 bruto per jaar komen te liggen, als het aan Ollongren ligt. We roepen eenpersoonshuishoudens met een middeninkomen op een melding op het Meldpunt Huuralarm te doen. Help ons duidelijk te maken dat eenpersoonshuishoudens ook betaalbaar moeten kunnen wonen. Woonbonddirecteur Paulus Jansen: ‘Als meer mensen gezien hun inkomen een beroep moeten doen op een sociale huurwoning, moeten we de sociale huursector vergroten. Niet het probleem verleggen door een andere groep buiten te sluiten.’

Dit is een publicatie van de Woonbond

Nieuwsbericht | 22-02-2019 | 15:30

Bij woningcorporaties wordt de gemiddelde huurprijsstijging beperkt tot de inflatie en wordt de toewijzingsgrens van de sociale huur afhankelijk van de samenstelling van het huishouden. Het rijk ondersteunt verder de invoering van een systeem waarbij lagere energielasten de kosten van verduurzaming in de huurprijs meer dan compenseren. In de vrije huursector komen er maatregelen om woningen in schaarsteregio’s waar dat nodig is zoveel mogelijk te behouden voor het middenhuursegment. Voor hoge inkomens in de sociale huursector worden stappen gezet voor een beter passende huur. Dat staat in een Kamerbrief van minister Ollongren van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties waarmee de ministerraad heeft ingestemd.

Met de maatregelen reageert het kabinet onder andere op het Sociaal Huurakkoord dat de woningcorporaties en de Woonbond onlangs afsloten en de evaluatie van de herziene Woningwet waarmee in 2015 een nieuwe corporatiebestel werd ingevoerd.

Met de nieuwe Woningwet gaf het vorige kabinet uitvoering aan de uitkomsten van een parlementaire enquête. Die werd ingesteld na misstanden in de corporatiesector. In het nieuwe corporatiebestel is het taakgebied van woningcorporaties duidelijker afgebakend en is het toezicht versterkt. Aan commerciële projecten zijn grenzen gesteld om verliezen ten koste van huurders te voorkomen. Bij de lokale prestatieafspraken tussen gemeenten en corporaties hebben huurders meer zeggenschap.

Uit de evaluatie blijkt dat met de nieuwe wet de hoofddoelen zijn bereikt en dat alle spelers het belang van de stelselherziening onderstrepen. Tegelijk stellen woningcorporaties, gemeenten en huurders dat sommige regels te gedetailleerd zijn waardoor zij onnodige belemmerd worden in hun taken. Het kabinet gaat waar mogelijk uitvoeringsvoorschriften schrappen of vervangen. Het wordt dan bijvoorbeeld in een aantal gevallen beter mogelijk kleinschalige bedrijvigheid toe te staan, zoals een winkelvoorziening bij een ouderencomplex.

De inkomensgrens voor de sociale huur (nu 38.000 euro) wil het kabinet laten afhangen van de samenstelling van het huishouden. Dit moet gezinnen met lage middeninkomens soelaas bieden. Deze groep houdt na aftrek van vaste lasten minder over dan een eenpersoonshuishouden met eenzelfde inkomen. Met een hogere inkomensgrens voor meerpersoonshuishoudens komen gezinnen met lage middeninkomens wel in aanmerking voor een sociale huurwoning. De draagkracht van de verschillende huishoudentypes zal het kabinet nadrukkelijk laten meewegen bij de uitwerking van de maatregel.

Bij woningcorporaties mag het totaal aan huurstijgingen niet hoger zijn dan de inflatie. Het kabinet volgt daarmee de afspraak uit het Sociaal Huurakkoord van Aedes en de Woonbond. De begrenzing geldt niet voor aanpassingen van de huurprijs bij een nieuwe verhuring of bij woningverbetering. Het kabinet ondersteunt een systeem van Aedes en de Woonbond waarbij de besparing op de energielasten altijd hoger gaat uitvallen dan de doorberekening van verduurzaming in de huurprijs. 

Voor hogere inkomens in de sociale huursector wordt het mogelijk gemaakt dat zij in snellere sprongen een huur gaan betalen die past bij hun inkomen. Daarmee dragen zij ook bij aan de betaalbaarheid voor mensen die op de sociale huursector zijn aangewezen. 

Het kabinet werkt verder aan het vergroten van het aanbod van huurwoningen in het middensegment. In aanvulling op het ingediende wetsvoorstel Vereenvoudiging Markttoets, dat corporaties meer ruimte geeft om middenhuur te bouwen, werkt het kabinet een ‘noodknop middenhuur’ uit. Hiermee kunnen gemeenten in regio’s met excessieve huurprijzen de aanvangshuurprijs van een vrije sectorhuurwoning maximeren op basis van een percentage van de WOZ-waarde. 

De WOZ speelt sinds enkele jaren al een rol in het Woningwaarderingsstelsel (WWS), het puntensysteem waarmee de maximale huur voor gereguleerde huurwoningen wordt vastgesteld. In steden met veel vraag naar woningen zorgen de stijgende WOZ-waardes voor uitschieters in het WWS. Het kabinet overweegt daarom de rol van de WOZ te begrenzen.

Deze publicatie is na te lezen op de Website van de Overheid

Digitalisering

Steeds meer bedrijven en overheden doen bijna alles digitaal. Dat dupeert de naar schatting één miljoen mensen die niet (goed) met de computer om kunnen gaan. Wie probeert te helpen, is al snel in overtreding.

Tekst Laura Das , Thomas de Man en Hessel von Piekartz Foto Annabel Oosteweeghel

Suzette de Hoog-Vogel (91) staat in de deuropening om Joost Kaan Wagenaar (26) binnen te laten. „Het is vreselijk”, zegt ze tegen hem. „De schaamte. Ik voel me geen onderdeel meer van deze wereld.”

De Hoog-Vogel, die een groot deel van haar leven gewerkt heeft als psychiater, woont in een ruim appartement aan het IJ in Amsterdam, maar wil weg. Haar oude buren vertrekken en er komen expats voor in de plaats. Ze spreekt haar buren niet meer en voelt zich eenzaam. Ze wil graag naar een seniorenflat. Maar reageren op een woning kan alleen online, en dat lukt haar niet.

Joost Kaan Wagenaar helpt ouderen bij het online regelen van zaken. Hij begon twee jaar geleden in een buurthuis, waar hij als vrijwilliger wekelijks computerles gaf. Al snel stond er elke keer een lange rij. Hij richtte een eigen bedrijf op en gaat nu voor 25 euro per uur bij mensen thuis langs. Mensen die rond moeten komen van alleen AOW, betalen 15 euro.

Haar laptop, in een hoek van de kamer, gebruikt De Hoog-Vogel af en toe wel. Maar scrollen met de muis lukt vaak niet en ze kan de letters op haar scherm niet goed lezen. „Zie ik het nieuwe aanbod woningen als ik op dat huisje klik?”, vraagt ze. „Dat lijkt logisch”, zegt Kaan Wagenaar. „Maar dat is niet zo. Daarmee ga je terug naar de homepage.” Hij reageert namens haar op woningen. Hij kent haar wachtwoorden en beheert haar accounts. Op internet ís hij De Hoog-Vogel.

Het is voor hem noodzakelijk te werken met andermans wachtwoorden, bankgegevens en DigiD. Bij veel bedrijven en overheidsdiensten gaat steeds vaker alles digitaal. Hij weet te veel van zijn ouderen, vindt hij zelf: „Als ik geen moreel kompas zou hebben, had ik deze mensen leeggeroofd. Over de digitalisering wordt door bedrijven gezegd dat het makkelijker is voor de klant. Wie dat zegt, is heel erg aan het liegen of heeft een enorm bord voor de kop.”

Digitale identiteit
Nederland telt naar schatting één miljoen digibeten: mensen die niet zonder hulp met computer en internet om kunnen gaan. „Dat is nog een voorzichtige schatting”, zegt hoogleraar informatiesamenleving aan de Universiteit Twente Jan van Dijk, ook adviseur van de Europese commissie. „Er zijn 1,5 miljoen mensen laaggeletterd. Zij hebben ook problemen met het regelen van online zaken.”

‘DigiD’ staat voor: digitale identiteit. Deze identiteit (een gebruikersnaam plus wachtwoord) is door de overheid opgezet als een digitaal paspoort voor overheidsinstanties en bijvoorbeeld verzekeraars.

Iemand met kwade bedoelingen kan met DigiD-inloggegevens een identiteit stelen. En op die manier bijvoorbeeld huur- en zorgtoeslagen op een ander rekeningnummer laten overmaken. In 2015 kreeg het Centraal Meldpunt Identiteitsfraude- en fouten (CMI) 800 meldingen binnen van identiteitsfraude, in 2017 was dat gestegen naar 3.000 – hoe vaak dit fraude via DigiD betrof, is niet bekend.

Iemand helpen met een belastingaangifte of het aanvragen van toeslagen kán ook zonder DigiD. De digibeet kan voor een ander een eenmalige inlogcode aanvragen. De DigiD krijgt de hulpverlener dan niet onder ogen.

Eén probleem: de snelste manier om zo’n machtigingscode aan te vragen is weer door in te loggen met een DigiD. Onmogelijk voor de digibeet. De machtiging kan ook telefonisch worden aangevraagd, maar dan ligt de code pas een paar dagen later op de mat.

„Wat is uw BSN-nummer?” vraagt Rosa Lino (57) op een vrijdagochtend in de openbare bibliotheek in Amsterdam Osdorp. „0… 3… 5….”, begint de man. Iedereen die toevallig langsloopt of een boek zit te lezen rond de computertafels kan meeluisteren.

Lino werkt bij huurdersstichting !WOON en houdt samen met vrijwilligers een wekelijks inloopspreekuur om mensen te helpen met het vinden van een huis op de website van WoningNet. De woonkrant is zeven jaar geleden afgeschaft, het complete woningaanbod is gedigitaliseerd. Lino verzamelt formulieren en vult persoonsgegevens in. Ze reageert, bezichtigt en schrijft in. Samen met een oudere man zit ze achter een computer. Aan een tafel verderop zitten nog vijftien mensen te wachten. „Wat is je wachtwoord?” vraagt ze even later aan de volgende. Een uurtje in de bibliotheek levert tal van persoonsgegevens op waarmee identiteitsfraude zou kunnen worden gepleegd. Naam, geboortedatum en BSN-nummer zijn genoeg.

Helft corporaties biedt geen hulp
Via WoningNet worden (sociale)huurwoningen in zeventien regio’s aangeboden. Zeker 150 van de in totaal 350 corporaties in Nederland doen eraan mee. Mensen die geen internetverbinding hebben, of moeite hebben met de website, kunnen niet meer zelf reageren op een socialehuurwoning. Voor hulp verwijst WoningNet door naar de woningcorporaties.

Maar uit een rondgang blijkt dat slechts de helft van de corporaties die zijn aangesloten bij WoningNet, hulp biedt bij het inschrijven en het reageren op woningen. Veel corporaties sturen aan op hulp van een familielid, buurman of kennis, of verwijzen naar wijkteams en hulpverleners.

Daarom speuren Lino en vrijwilligers achter openbare computers naar huizen voor mensen die dat zelf niet kunnen. Iedere week komen tientallen buurtbewoners op het spreekuur af. Deels ouderen, ook laaggeletterden en mensen die geen Nederlands spreken.

De corporaties die geen hulp bieden, beroepen zich vaak op de nieuwe privacyregelgeving, de AVG. Mensen helpen bij reageren of inschrijven is in strijd met die wet, zeggen zij. Volgens een woordvoerder van de Autoriteit Persoonsgegevens kan de AVG het helpen van mensen nooit in de weg staan. „Met name als mensen er zelf niet uitkomen en digitaal de enige optie is.”

Inloggen met DigiD is bij WoningNet nu nog niet nodig, maar dat dreigt te veranderen. Eind 2018 maakte WoningNet bekend woningzoekenden te gaan verplichten een digitale versie van de inkomensverklaring toe te voegen als ze reageren op een woning. De snelste manier om die aan te vragen is door in te loggen – met een DigiD – op de website van de Belastingdienst.

Esther Turk, coördinator van het Woningnetspreekuur in Amsterdam Nieuw-West, verbaast zich hierover. „Je hebt te maken met kwetsbare mensen en het downloaden van persoonlijke gegevens op openbare computers. Dat vind ik link.” De Woonbond, een belangenorganisatie voor huurders, maakt bezwaar tegen de verplichting. Bij de WoningNet-regio’s Amsterdam, Utrecht, Drechtsteden en IJmond/Zuid-Kennemerland is die voorlopig van de baan.

De randen van de wet
Mensen die anderen helpen online dingen te regelen, kunnen niet anders dan de randen van de wet opzoeken. Soms gaan ze daar zelfs overheen. Werkzoekenden met een uitkering moeten regelmatig inloggen op de UWV-website werk.nl. Daar kunnen ze hun cv uploaden, op vacatures reageren en belangrijke documenten invullen. Uit zestien interviews met job- en reïntegratiecoaches, die werkzoekenden bijstaan, blijkt dat twaalf van hen inloggen met de DigiD van cliënten. Dat mag niet volgens de wet. In artikel 3 uit de regeling voorzieningen GDI (Generieke Digitale Infrastructuur) staat ‘DigiD is strikt persoonlijk en niet overdraagbaar’.

Voormalig jobcoach Els van Esch uit Boxtel besefte dat ze de wet overtrad. „ Je wil toch helpen. En als je het niet doet, gebeurt er niks. Soms vragen mensen zelfs of ik hun DigiD en wachtwoorden in een boekje wil bewaren. Maar dat gaat voor mij te ver. Ik wil niet aansprakelijk zijn als er wat misgaat.”

Arnoud Engelfriet, directeur van juridisch adviesbureau ICTRecht, vindt de voorschriften voor het gebruik van DigiD onwerkbaar. Engelfriet: „De wetgeving houdt geen rekening met de realiteit van hulpverlening bij mensen die digitaal niet handig zijn. Nu dwing je mensen een risico te nemen door gegevens af te geven en vervolgens te horen: ‘Dan had u dat maar niet moeten doen’.”

Het UWV zegt in een reactie het „onwenselijk” te vinden als job- en reïntegratiecoaches de DigiD van hun klanten onder ogen krijgen. Volgens de organisatie is dat ook niet nodig. „Het is altijd mogelijk het cv per papieren post op te sturen.”

De zestien coaches zeggen niet bekend te zijn met deze mogelijkheid. Op de website van het UWV staat ook niets over het aanleveren van een cv per post.

„Zolang er geen verplichting is voor woningcorporaties of overheidsinstanties zoals UWV om een alternatief te hebben voor online, verandert er niks en neemt het verschil tussen digibeten en de rest van de samenleving alleen maar toe”, zegt hoogleraar Van Dijk.

Een maand na het bezoek van Joost Kaan Wagenaar laat Suzette de Hoog-Vogel weten dat ze een nieuwe woning heeft gevonden. Een medewerker van de vastgoedbeheerder – zij zoekt in de particuliere sector – heeft het volgens haar buiten de officiële kanalen om geregeld. Kaan Wagenaar: „Een bevestiging dat digitale systemen niet op kunnen tegen de mens.”

Dit artikel verscheen in het NRC

Woningcorporaties en Urgenda bieden kabinet hulp bij extra CO₂-reductie

Huurdersbelasting inzetten voor duurzaamheid

Duurzaam en betaalbaar wonen. Dat is mogelijk door het geld van de huurdersbelasting in te zetten voor het energiezuinig maken van huurwoningen. De Noordwijkse woningcorporaties Sint Antonius van Padua en de Noordwijkse Woningstichting (NWS) sluiten zich aan bij de oproep die klimaatorganisatie Urgenda en 170 woonstichtingen uit het hele land vandaag aan het kabinet doen.

Het kabinet heft sinds 2013 een belasting – bekend als de verhuurderheffing – aan de woningcorporaties. Dit jaar is dat landelijk € 1,7 miljard. Woningcorporaties willen dat geld van de huurders investeren en zo veel sneller, veel meer sociale huurwoningen verduurzamen. Daarmee worden de energiekosten voor hun huurders direct verlaagd. Zo helpen corporaties, samen met hun huurders en Urgenda, het kabinet om de noodzakelijke 25% CO₂-reductie in 2020 te halen.

Net als hun collega’s voelen de directeur-bestuurders Merlien Welzijn (Sint Antonius van Padua) en Willem van Duijn (NWS) zich voor het blok gezet. “Ik zeg altijd maar ‘Je kunt geen eik vellen met een broodmes’. Zo voelt het wel, als ik kijk naar de vele opgaven die wij als corporatie hebben, afgezet tegen de bedragen aan lokale en landelijke belastingen en heffingen die we jaarlijks moeten overmaken”, aldus Welzijn. “Dat geld is dringend nodig voor onze woningmarkt.”

Sneller, meer investeren

Beide Noordwijkse corporaties investeren al fors in duurzaamheid. Directeur-bestuurder Van Duijn van de NWS: “Voor ons woningbezit hebben we momenteel al gemiddeld label B, een resultaat dat pas in 2021 hoeft te worden gehaald. Bij de nieuwbouwplannen gaat de NWS zelfs uit van gasloos en bijna energieneutraal. Voor het bestaande woningbezit werken we met een – voortdurend bijgesteld – plan om richting 2050 zoveel mogelijk CO₂-neutraal te zijn. Om dat mogelijk te maken, investeren we jaarlijks 1,5 miljoen euro extra in het energiezuiniger maken van onze woningen.” 

De centrale overheid doet een beroep op woningcorporaties om het voortouw te nemen in verduurzamingsopgave. “Dat willen we ook graag”, benadrukt directeur-bestuurder Welzijn van Padua uit. “We willen de aarde goed doorgeven aan volgende generaties en onze huurders worden er direct beter van. Op onze beurt roepen wij de overheid daarom op om ons niet langer te straffen voor het uitvoeren van deze noodzakelijke acties.”

Extra investeren bovenop het bedrag dat de woningcorporaties al uittrekken voor energiemaatregelen is volgens Van Duijn van de NWS onmogelijk in een markt waarin de prijzen fors stijgen en woningcorporaties heel veel belasting betalen. “Zo’n vier maanden huur gaat jaarlijks naar de schatkist van landelijke en lokale overheden. Er wordt gedacht dat de woningcorporaties beschikken over het kruikje van de weduwe van Sarfath, dat nooit leeg raakt. Nou, laat ik ze uit de droom helpen: het staat droog.”

Bondgenoot bij klimaatakkoord

Met hun actieplan tonen de woningcorporaties en Urgenda zich een bondgenoot van het kabinet, dat uitzonderlijk grote stappen moet zetten om de afspraken in het klimaatakkoord te realiseren: extra CO₂-besparing én draagvlak daarvoor bij de Nederlandse burgers.

Dankzij duurzame ingrepen, bijvoorbeeld door woningen gasloos te maken en van zonnepanelen te voorzien, besparen de corporaties samen veel extra CO₂. Hun huurders zien de energierekening vanaf de eerste maand dalen en gaan er direct op vooruit. Dit is de manier om draagvlak te creëren voor de energietransitie, zoals het kabinet zo graag wenst, juist bij bewoners met een smallere beurs.

IJzersterk systeem

Dertig procent van alle Nederlanders  woont in een sociale huurwoning van een woningcorporatie. Dat zijn mensen met een bescheiden inkomen, tot zo’n € 38.000 per jaar. Woningcorporaties zorgen ervoor dat deze huurders goed kunnen wonen: ze houden de huurprijzen laag en bij sociale of financiële problemen zoeken ze samen met hen naar oplossingen. Veel zorgorganisaties huren bij woningcorporaties woningen voor hun cliënten. Al met al creëert dat een sterk sociaal netwerk en maatschappelijk vangnet. Dit systeem wordt wereldwijd geroemd en kost de overheid niets.

Aan: 

De gemeenteraad van Noordwijk

Het college van B&W van Noordwijk 

In afschrift aan: – Directeur-bestuurder NWS – Directeur-bestuurder Sint Antonius van Padua – Stichting Huurdersbelangen Noordwijkerhout en De Zilk – Media Noordwijk,

14 januari 2019

Geachte leden van de gemeenteraad en van het college van B&W, Evenals de Noordwijkse Woningstichting (NWS) willen wij aan u, de Stichting Huurdersbelangen Noordwijk (SHN), onze grote zorg duidelijk maken over de passage in het coalitieakkoord over de bouw van nieuwe sociale huurwoningen.

In de aanloop van de gemeenteraadsverkiezing is door alle partijen uitgesproken dat het percentage sociale huurwoningen snel omhoog moet, gelet op de grote behoefte aan dit type woningen. Wij roepen het Lagerhuis debat in de Muze in herinnering, waarbij ons door alle politieke partijen werd voorgehouden dat dit probleem echt daadkrachtig aangepakt worden. Na lezing van het coalitieakkoord zijn wij, zacht gezegd, bijzonder teleurgesteld over het uitblijven van concrete stappen die leiden tot een flinke toename van dit type woningen, vooral in de kernen Noordwijk Binnen en Noordwijk aan Zee. Bouwen wordt in Bronsgeest in deze raadsperiode niet voorzien. De politiek gaat over het maken van (nieuwe) keuzen. Daarbij past dat de gevolgen van een andere keuze ook helder in beeld zijn. Wij betwijfelen of dat het geval is. Woningzoekenden kregen weer een sprankje hoop door het bouwen op het Rederijkersplein, Northgo-terrein, Julianahofje, Offem Zuid en het perspectief van Bronsgeest. Deze hoop wordt helemaal de bodem ingeslagen. De gemeentelijke overheid toont zich hiermee grillig, waardoor de betrouwbaarheid in het geding is. Politieagenten, medewerkers in de zorg, onderwijzers en medewerkers in hotels zijn vaak aangewezen op sociale huurwoningen. Alle politieke partijen zeggen het van belang te vinden voor deze mensen betaalbare woonruimte beschikbaar te hebben. Met het uitstellen of afstellen van Bronsgeest verdwijnt het concreet maken van deze doelstelling uit beeld. Genoemde mensen blijven hiermee in de kou staan. Het coalitieakkoord spreekt over het opzetten van Masterplan met de woningstichtingen voor verdere uitbreiding van aantal sociale huurwoningen en het inventariseren van bouwlocaties. 

Het collegeakkoord wekt daarmee de indruk dat het nadenken over toename van het aantal sociale huurwoningen pas met dit coalitieakkoord van start is gegaan. Wij wijzen op het volgende:

1. Vanaf 2017 maken NWS, SHN én gemeente gezamenlijk prestatieafspraken over alle aspecten van de sociale huursector;

2. In de prestatieafspraken voor 2019 (bijgevoegd) is door alle drie partijen een toename voorzien van minimaal 600 nieuwe sociale huurwoningen tot 2027;

3. In Bronsgeest zouden hiervan 264 (40% van 660) worden gerealiseerd;

4. Hier bovenop loopt een vergunningsaanvraag van maximaal 100 flexwoningen in Bronsgeest. Een vergunning waarop de gemeente positief reageerde voordat deze formeel werd aangevraagd;

5. De belangrijke bouwlocatie Bronsgeest om 264 woningen te realiseren gaat nu verloren en er is geen alternatief;

6. Het zoeken naar bouwlocaties vindt al ruime tijd plaats en heeft weinig opgeleverd;

7. Een nieuwe zoekactie zal dit naar verwachting ook niet doen, tenzij het taboe op enkele bouwlocaties wordt losgelaten, zoals bijvoorbeeld grond tussen:  Duinweg, Northgodreef en      Gooweg;  Northgodreef, Duinweg en Dreefkant; Nieuwe Zeeweg, Lijnbaanweg en Dompad;  Koepelweg, Beeklaan en Het Laantje;  Tolhoren, Herenweg en Zwarteweg.

Het ontbreken van een reëel alternatief voor Bronsgeest maakt alle afspraken over toename van het aantal sociale huurwoningen tot een illusie.

Over onze grote zorg willen we graag op zeer korte termijn overleggen met de meest betrokken collegeleden.

Bernard Koëter Voorzitter Stichting Huurdersbelangen Noordwijk

Geacht college en leden van de gemeenteraad,

Terecht staat woningbouw in het algemeen en sociale woningbouw in het bijzonder bovenaan de lijst met speerpunten in het coalitieakkoord voor de nieuwe gemeente Noordwijk. De urgentie daarvoor is de afgelopen jaren voldoende aangetoond en kon ook in de verkiezingstijd rekenen op brede consensus binnen de politieke partijen. Maar als met de roep om een Deltaplan voor sociale woningbouw tegelijk ook de belangrijkste woningbouwlocatie voor de komende jaren onder water wordt gezet, wakkert dat bij de Noordwijkse Woningstichting de vrees aan dat alle goede voornemens de komende jaren niet verder komen dan vergader- en tekentafels. Terwijl de urgentie nu juist is om woorden en plannen in concrete daden om te zetten.

Als NWS werken wij – als het gaat om de uitbreiding van ons betaalbare woningbezit – al drie jaar met een eigen Deltaplan. Dat noemen wij onze nieuwbouwmonitor. Eigen onderzoek naar de sociale volkshuisvesting in de kern Noordwijk heeft aangetoond dat er tot 2027 behoefte is aan zo’n 1000 extra sociale huurwoningen. Wij gaan in onze plannen uit van een reële 600 woningen, waarbij bouwen in Bronsgeest een belangrijke pijler is. Zeker na de uitspraak van de vorige raad dat in dit gebied moet worden uitgegaan van 40 procent sociale huur, is deze beoogde woningbouwlocatie goed voor zo’n 260 van de 600 huurwoningen die we graag willen realiseren. Bovendien is dit de geplande locatie voor nog eens (maximaal) honderd tijdelijke woningen voor starters en spoedzoekers en een aantal tiny houses. 

Ons bouwprogramma is vastgelegd in Prestatieafspraken met de gemeente Noordwijk en de Stichting Huurdersbelangen Noordwijk (SHN). De handtekening onder de versie voor 2019 tot en met 2022 is nog nat. De aankondiging in het nieuwe coalitieakkoord dat er een ‘Woonvisie met prestatieafspraken’ en een ‘Deltaplan sociale woningbouw’ moet komen, wijst erop dat we de komende periode vooral druk zijn om het huiswerk over te doen. Temeer daar er in het akkoord en de uitleg daarvan op geen enkele manier wordt gerept over concrete alternatieven voor bouwen in Bronsgeest.
Ook voor ons is bebouwing van Bronsgeest geen doel op zich, zoals we al eerder aangaven in een open brief aan de onderhandelaars. Maar zonder volwaardige alternatieven is het wel de enige plek waar we binnen afzienbare termijn aan de slag kunnen. 

De ervaring leert dat het ontwikkelen van een nieuwe, grote bouwlocatie zomaar tien tot vijftien jaar kan duren. Zo lang kunnen we de Noordwijkse woningzoekenden – bij wie het water al jarenlang tot boven de lippen staat – niet zoethouden met een Deltaplan. Deze gemeente – en zeker de kern  Noordwijk – heeft behoefte aan plannen die binnen de termijnen van onze NWS Nieuwbouwmonitor kunnen worden uitgevoerd. 

Graag gaan wij met u in gesprek om die voornemens – die de afgelopen periode zijn gedeeld door gemeente en SHN – waar te maken. De toezegging in het coalitieakkoord dat er de komende periode 30 procent sociaal wordt gebouwd, is een holle frase als daar geen substantiële aantallen bij worden genoemd. Want dertig procent van niks, is nog steeds niks.

Met vriendelijke groet,

Willem van Duijn, Directeur-bestuurder  Noordwijkse Woningstichting

Een hogere liberalisatiegrens. Geïndexeerde grenzen voor de toewijzing van sociale huurwoningen en de huurtoeslag. Hogere kosten voor energie. In 2019 verandert er weer veel dat van invloed is op de portemonnee van huurders en woningzoekenden.

Wat kost een sociale huurwoning?

Verhuist u in 2019 naar een sociale huurwoning? Dan mag de kale huur van die woning niet hoger zijn dan € 720,42. Dit is de nieuwe ‘liberalisatiegrens’. Voor het eerst in vijf jaar is deze grens omhoog gegaan.

Heeft u een inkomen dat recht geeft op huurtoeslag en gaat u in 2019 bij een woningcorporatie huren? Dan zal de huur van uw nieuwe woning waarschijnlijk niet hoger zijn dan € 607,46 (een- en tweepersoonshuishouden) of € 651,03 (grotere huishoudens). Dat komt omdat corporaties ook in 2019 ‘passend’ moeten toewijzen. Minstens 95% van de woningen die zij toewijzen aan huishoudens met een laag inkomen moet een kale huur hebben onder deze ´aftoppingsgrenzen´. Een hogere huur mag alleen in uitzonderingsgevallen. 

Met welk inkomen kunt u een sociale huurwoning krijgen?

Met een jaarinkomen dat lager is dan € 38.035,- maakt u het meeste kans. Als u iets meer verdient maakt u ook nog kans, maar als uw inkomen hoger is dan € 42.436,- kunt u alleen bij uitzondering sociaal huren. Bijvoorbeeld als u moet verhuizen vanwege sloop van uw woning, of als u vanwege een beperking moeilijk aan geschikte woonruimte komt. In 2019 moeten woningcorporaties zich aan de volgende regels houden:

Minimaal 80% van de vrijkomende woningen met een huurprijs tot  € 720,42 moet worden toegewezen aan huishoudens met een jaarinkomen tot € 38.035.

Maximaal 10% van de woningen met een huurprijs tot € 720,42 mag worden toegewezen aan huishoudens met een jaarinkomen tussen € 38.035 en € 42.436.

Voor de resterende 10% van de woningen geldt geen inkomensgrens. Maar corporaties moeten bij het toewijzen van deze woningen wel de voorrangsregels uit de plaatselijke huisvestingsverordening in acht nemen. Wat dat voor regels zijn verschilt per gemeente. Verder moeten ze zich houden aan het besluit toegelaten instellingen volkshuisvesting (BTIV). In dat besluit staat dat mensen met fysieke of psychische beperkingen voorrang moeten krijgen.

Voor commerciële verhuurders (zoals particuliere huisbazen) gelden deze regels allemaal niet. Zij verhuren ook wel woningen met een huurprijs tot  € 720,42.

Met welk inkomen heeft u recht op huurtoeslag?

Het maximale jaarinkomen dat u mag hebben om huurtoeslag te kunnen krijgen gaat ieder jaar een beetje omhoog. Voor 2019 zijn de bedragen:

€22.700,- voor alleenstaanden

€30.825,- voor meerpersoonshuishoudens

Heeft u -of heeft uw huisgenoot- al AOW? Dan is het maximumbedrag €25 lager.

Naast uw inkomen telt ook uw vermogen (zoals spaargeld en geld op de betaalrekening) mee. Op 1 januari 2019 mag dat niet meer zijn dan €30.360,- per persoon. Had u meer geld op 1 januari? Dan heeft u in 2019 geen recht op toeslag. 

Hoeveel huurtoeslag kunt u krijgen?

Om dat te achterhalen kunt u het beste een proefberekening maken (externe link) op de website van de Belastingdienst. Huurtoeslag is een ingewikkelde regeling, met veel verschillende normen en grenzen. In 2019 zijn de grensbedragen:

basishuur – vanaf € 228,62

Het deel van de huur dat ieder huishouden met toeslag in ieder geval zelf moet betalen. Voor een alleenstaande, bijstandsgerechtigde huurder die nog geen AOW heeft is dat € 228,62, voor huishoudens met een hoger inkomen is het (veel) meer.

kwaliteitskortingsgrens – €424,44

Het deel van de huurprijs dat tussen uw basishuur en dit bedrag ligt wordt volledig vergoed. Als uw basishuur hoog is kan het dus ook om een minimale vergoeding gaan.

aftoppingsgrens – €607,46 (één- of tweepersoonshuishoudens) / €651,03 (huishoudens van drie personen of meer)

Het deel van uw huurprijs tussen €424,44 en de aftoppingsgrens voor uw huishouden wordt voor 65% vergoed.

huurtoeslaggrens – €720,42

Het deel van uw huurprijs tussen aftoppings- en huurtoeslaggrens moet u zelf betalen. Behalve als u alleenstaand bent, AOW hebt of vanwege handicap een aangepaste woning huurt. In deze gevallen wordt 40% van dit deel vergoed.

Heeft uw woning een hogere rekenhuur dan de huurtoeslaggrens? Dan is voor die woning geen huurtoeslag mogelijk, behalve in uitzonderlijke gevallen. Jongeren tot 23 kunnen alleen toeslag krijgen als hun rekenhuur niet hoger is dan € 424,44. Voor jongeren met een beperking gelden andere regels.

Wat wordt de huurverhoging per 1 juli?

De overheid stelt maximale percentages vast voor de jaarlijkse huurverhoging bij sociale huurwoningen. Voor komend jaar zijn dat:

4,1% voor huurders met een inkomen tot €42.436,-

5,6% voor huurders met een inkomen vanaf €42.436,-

Voor corporaties geldt dat de gemiddelde stijging van de huurprijzen niet hoger mag zijn dan 2,6%.  Dat is inclusief de huurverhoging bij het opnieuw verhuren van een vrijgekomen woning. Door het in 2018 gesloten Sociaal Huurakkoord (externe link) zal de gemiddelde huurverhoging bij corporaties gemiddeld nog lager zijn.

Wat betaalt u aan belasting op energie?

In 2019 zullen veel huurders (en huiseigenaren) hun energierekening zien stijgen. Dit komt door twee maatregelen van de overheid die op 1 januari 2019 ingaan:

Hogere energiebelasting

Lagere heffingskorting

Energiebelasting

Huishoudens gaan 3 eurocent meer energiebelasting betalen per verbruikte kubieke meter aardgas. De belasting over stroom daalt met 0,72 eurocent. Hoeveel meer energiebelasting u gaat betalen hangt van uw verbruik af. Energievergelijker PriceWise berekende dat een gemiddeld huishouden ongeveer €20,- duurder uit zal zijn.

Heffingskorting

Dit is een korting op de energiebelasting, die alleen geldt voor energieaansluitingen met een verblijfsfunctie, zoals woningen en kantoren. Het is een vast bedrag per jaar, dat van de te betalen energiebelasting wordt afgetrokken. De overheid verlaagt deze korting in 2019 van €308,54 naar €257,-. Hierdoor gaan huurders (en huiseigenaren) €50,- meer betalen.

Wat betaalt u aan lokale belastingen?

Wat u kwijt bent aan lokale belastingen verschilt per gemeente. Het Centrum voor Onderzoek van de Economie van de Lagere Overheden (COELO) brengt ieder voorjaar in kaart wat huurders moeten betalen aan de gemeente, het waterschap en de provincie.  De bedragen voor 2019 zijn op dit moment nog niet bekend. Zodra de bedragen voor alle gemeenten in kaart zijn gebracht vindt u in dit artikel een verwijzing naar het nieuwe overzicht van COELO. 

Deze publicatie is informatie van de Woonbond

18 december 2018

De Woonbond en Aedes hebben op bestuursniveau een onderhandelingsakkoord bereikt over een nieuw Sociaal Akkoord. Het akkoord beoogt een gematigde huurontwikkeling, waardoor huurders de komende jaren zekerheid hebben over de betaalbaarheid van hun woning. De huurprijs van sociale huurwoningen van woningcorporaties wordt de komende jaren gemiddeld met niet meer verhoogd dan het inflatiepercentage. Binnenkort besluiten de leden van de Woonbond (huurdersorganisaties) en Aedes (corporaties) over deze voorstellen.

Het Sociaal Huurakkoord kwam niet makkelijk tot stand, in een periode waar de aandacht uitgaat naar betaalbare huren, naar de druk op de woningmarkt en naar duurzaamheid. De toenemende belastingen voor corporaties betekenen dat zij financieel minder ruimte hebben. Er moet dus nog scherper gekozen worden om geld in te zetten om huren laag te kunnen houden, voor nieuwbouw en renovatie en ook voor verduurzaming. Betaalbare huren hebben zowel voor de Woonbond als Aedes prioriteit, daarom kiezen ze er samen voor om de huren de komende jaren alleen met inflatie te verhogen.

Paulus Jansen: ‘Er zijn nog steeds te veel huurders die maandelijks moeite hebben de huur te betalen. De trend dat de huren harder stijgen dan de inflatie en de inkomensontwikkeling van het grootste deel van de huurders moet worden gekeerd. Dat doen we door de huurstijgingen te beperken en in te zetten op het verlagen van woonlasten bij verduurzaming van huurwoningen én door de huurprijzen voor sommige huurders met een laag inkomen te bevriezen of te verlagen’.

Marnix Norder: ‘De huurder mag niet langer de melkkoe zijn van de fiscus. Veel huurders hebben het al moeilijk genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen. Daarom nemen we onze verantwoordelijkheid en matigen we de huurprijzen nog verder. Maar er is natuurlijk ook geld nodig om huizen bij te bouwen en sneller te verduurzamen. We doen een beroep op het kabinet om die investeringen mogelijk te maken.’

Landelijk kader met ruimte voor lokale afspraken

De Woonbond en Aedes hebben gekozen voor een landelijk kader voor het huurbeleid, waarbinnen enige ruimte is om lokaal te variëren. Dat kan alleen als lokale partijen (huurders, corporaties en gemeenten) daar in overleg voor kiezen op basis van de situatie van de woningmarkt in de regio. De afspraken uit het Sociaal Huurakkoord zijn als volgt:

De huurprijzen van sociale huurwoningen van een corporatie kunnen gemiddeld maximaal met inflatie stijgen.  Dat is een procent lager dan nu het geval is. De huurstijgingen worden hierdoor verder afgeremd. Het gaat hier om de stijging van de huurprijzen van een corporatie bij elkaar (de huursom). Corporaties hebben ook de mogelijkheid bij sommige huizen de huur iets meer of minder te verhogen, bijvoorbeeld als die huur relatief laag of hoog is voor de kwaliteit van het huis.

De huur wordt niet verhoogd (‘bevroren’) bij huurders die een huur hebben die relatief te hoog is in relatie tot hun inkomen.

Huurders die een huurprijs boven de sociale huurgrens (€710,68 in 2018) betalen en een inkomensdaling hebben gehad, krijgen huurverlaging.

De komende jaren moeten er miljoenen huurwoningen worden verduurzaamd. Bij verduurzamende renovaties spreken Woonbond en Aedes af dat de gemiddelde reële besparing op de energierekening hoger is dan de stijging in huur of servicekosten bij renovatie. Zo verwachten we dat huurders er bij verduurzaming op vooruit gaan, doordat de woonlasten dalen.

Corporaties, huurdersorganisatie en gemeente kunnen afspreken dat er extra ruimte nodig is om de huur te verhogen. Dat kan met maximaal 1 procent. Bijvoorbeeld als er geld nodig is om in de regio nieuwe huizen te bouwen, maar de corporatie onvoldoende investeringscapaciteit heeft.

Als er een nieuwe huurder in een huis komt, kunnen corporaties de huur opnieuw vaststellen, passend bij het huis en het inkomen van de nieuwe huurders.

Persbericht Noordwijk, 17 december 2018

Gemeente, NWS en SHN zetten handtekeningen onder Prestatieafspraken 2019-2022

Nieuwbouw versnellen en investeren in duurzaamheid

Het versnellen van de nieuwbouwplannen, fors investeren in duurzaamheid en het betaalbaar houden van de huren. Dat zijn de speerpunten in de Prestatieafspraken 2019-2022 waar de gemeente Noordwijk, de Noordwijkse Woningstichting en de Stichting Huurdersbelangen Noordwijk hun handtekening onder zetten.

De prestatieafspraken bevatten daarnaast nog een uitgebreid pakket aan maatregelen over onder meer het bevorderen van de doorstroming, de huisvesting van kwetsbare en sociaal zwakkere groepen en het werken aan de leefbaarheid en het ongestoord woongenot.

Het zijn de laatste prestatieafspraken met het college van de ‘oude’ gemeente Noordwijk. Met het oog op de fusie met Noordwijkerhout is vooral ingezet op het voortzetten van de lopende afspraken, die steeds een termijn van vier jaar bestrijken.

Bouwlocaties

De noodzaak om in de kern Noordwijk van de nieuwe gemeente het aantal sociale huurwoningen te vergroten, wordt in de Prestatieafspraken 2019-2022 nog eens onderstreept. Na de oplevering van de 40 zorggeschikte appartementen aan het Rederijkersplein, wil de NWS snel door met de bouwlocatie Northgo, het plaatsen van tijdelijke woonunits en de bouw van het Julianahof aan de Albertus van Velsenstraat.

“Een aanjaagteam van gemeente en NWS bekijkt hoe we de uitvoering van de huidige plannen kunnen versnellen”, zegt wethouder Wonen Dennis Salman. “Met de NWS en de Stichting Huurdersbelangen blijven we daarnaast ook nieuwe bouwlocaties verkennen.”

CO₂-neutraal

De woningen van de NWS hebben momenteel al gemiddeld energielabel B, een prestatie die eigenlijk pas voor 2021 hoefde te worden gehaald. “Maar dat is geen reden om achterover te leunen”, meent directeur-bestuurder Willem van Duijn van de woningcorporatie. “Met de gemeente en de SHN werken we aan een gezamenlijke routekaart richting een CO₂-neutrale woningvoorraad in 2050.” Voor het eigen aandeel in het halen van deze doelstelling trekt de NWS jaarlijks 1,5 miljoen euro extra uit.

Ondanks de forse investeringen in duurzaamheid en nieuwbouw spreken de drie partijen in de prestatieafspraken af dat de huren slechts gematigd worden verhoogd. Bij de woningtoewijzing past de NWS de huurprijzen zodanig aan dat er voor de laagste inkomens voldoende aanbod blijft. “Als SHN zitten we aan tafel en houden we de vinger aan de pols”, benadrukt voorzitter Bernard Koëter van de Stichting Huurdersbelangen Noordwijk. “Zo kunnen we ook direct van ons laten horen, als dat nodig is.”

Fusiepartners

Met ingang van 2020 wordt opnieuw vorm en inhoud gegeven aan het proces van de prestatieafspraken, binnen de ‘nieuwe’ gemeente Noordwijk. Dan is er ook sprake van waarschijnlijk meer dan één partij voor het uitvoeren van de sociale volkshuisvestingsplannen. Zowel de NWS als woningstichting Sint Antonius van Padua zijn in gesprek met verschillende fusiepartners.